Rotterdam huist weer

De afgelopen jaren was het niet best gesteld met housebeats in de openbare ruimte van Rotterdam, maar daar is deze zomer gelukkig verandering in gekomen met twee nieuwe open air house festivals. Kan jij daar wat van zien, ja dat kan daar ondergetekende aanwezig was op beide festivals om leuke plaatjes te schieten.

Containerfest 21 juli op de LoydPier, hier was ik samen met Pat/Patisfaction/Shaman (een persoon). Geweldig festival iets meer gericht op underground. Veel vette dubstep gehoord. Voor een eerste keer een prima festival, komt zeker terug. Hier een paar plaatjes, rest staat op FB.

Boothstock 11 augustus in het Zuiderpark. Dit is de niet mobiele versie van de Danceparade. Ook hier zit organisatiebureau JMR weer achter. Boothstock is een op Rotterdam gericht feestje met voornamelijk labels en producers uit de Maasstad. Festival was ruim opgezet, veel area’s en heel goed weer. Ook dit festival lijkt mij volgend jaar weer terug te komen. Hier ook een aantal plaatjes. De rest staat op FB.

Save Westblaak Skatepark

Tien jaar heeft het geduurd voor er eindelijk werd gebouwd en nu ligt hij er 10 jaar en zou hij dicht moeten. Er is achterstallig onderhoud vastgesteld en dat heeft de gemeente doen besluiten om het park dicht te gooien met hekken. Nu blijkt dat ze het helemaal willen opdoeken. Dat gaat natuurlijk niet gebeuren. Ten eerste wie was er verantwoordelijk voor het onderhoud en wat is er gebeurd met de ca 350.000 euro subsidie voor het Skatepark Westblaak. Actiecomités worden as we speak opgericht maar er is nog geen online space waar je je ongenoegen e.d. kunt ventileren. (die is er inmiddels op Facebook: https://www.facebook.com/SkateparkWestblaak) Als ik meer weet zal ik het posten. In ieder geval kan je onderstaande plaat overal neerplempen!

#Instagramwalk071

Afgelopen zondag was mijn tweede Instagramwalk. De vorige was in Rotterdam en die was mij goed bevallen, erg veel leuke mensen ontmoet, dus waarom dan niet ook in Leiden (071) kijken. De Leidse walk was georganiseerd door beroepstoeter Tom Beek en deze had een erg mooie route door Leiden uitgezet. Dingen gezien die ik de vorige keren dat ik in Leiden was niet heb gezien, kan natuurlijk door de kennelijke staat zijn waar ik op dat moment in verkeerde, nou goed ik was jong. Beter gezegd een erg leuke manier om followers die je al jaren(ja ik draai al even mee op den Twitters) volgt nu eindelijk eens de hand te schudden en een stad eens onder de loep te nemen, bijna letterlijk dan.
Zo heb ik nu eindelijk aan mijn IRL-lijstje (in real life) kunnen toevoegen:
@olgalouise,@puur,@filosoof, @bregisback, @justlisette, @IkbenDaf
En natuurlijk ook wat nieuwe IG/twitteraars leren kennen zoals
@Dubovsky, @TCATAndy, @Mariannevanabbe
Behalve een beetje wandelen, praten en foto’s schieten was er ook nog een spelelement ingebracht. Organisator Tom had geregeld dat het Leidsch Dagblad vier foto’s zou uitkiezen en zou plaatsen in de papieren variant. Laad nu net een van mijn foto’s zijn uitgezocht en geplaatst zijn. (het is die foto van het uithangbord met WW). Leuke is wel dat ik hier door mij bekende Leidse twitteraars op werd gewezen: Hee man, je staat in de krant! Met niet veel later een bericht: Je staat online!

Huh?! Wat blijkt, er was ook een online artikel geschreven en daar was een andere foto van mij bij geplaatst, is die van de man die door het raam kijkt. Een vruchtbare dag zullen we maar zeggen. Volgens de kalender is de eerst volgende IG walk die van Dordrecht: #instagramwalk078 (en dat is dan 20 mei)

@TCATAndy heeft de groepsfoto voor zijn rekening genomen:

En hier nog even een overzicht van alle 684 foto’s  die er tijdens de IGWalk gemaakt zijn en dan als laatste hieronder nog even mijn shots: (na de lees meer that is)

My Own Lastplak

Ik krijg soms weleens het idee dat ik alleen nog maar dromen aan het verwezenlijken ben. Gisteren was er weer zo een dag. Het spuitbussencollectief Lastplak hield een grote veiling van hun werken van de afgelopen jaren in het Nieuw Rotterdams Cafe op de Witte de Withstraat. Nu volg ik de jongens al een tijdje, ze bestaan dit jaar als collectief 10 jaar, maar behalve werken fotograferen die ik tegenkwam in 010 en omstreken had ik nooit eerder de kans iets tastbaars van hun aan te schaffen. Daar ging dus verandering in komen.

Dag van te voren de financiële reikwijdte in kaart gebracht en die was er niet, boeien zul je zeggen, dacht ik ook. Naar de bank gegaan en mijn portemonix even afgevuld met biljetten en al vast voorgesorteerd op het idee dat ik de komende maand alleen mag (kan) eten om de honger enigszins te stillen. Kunst moet je voelen, het liefst op een lege maag!

Maandag al vroeg naar NRC gegaan om te kijken wat er hing en proberen beetje keus  te maken waar voor te gaan. Well dat was nr1  en nr4 en dan nog wat reservekeuzes. Wat schets mijn verbazing als ik na een wandelingetje weer terug kom in de veilingzaal en de veilingmeester geld in ontvangst ziet nemen. Het lijkt erop alsof men al is begonnen met de verkoop voor het begin van de veiling. Lastplak, tja dan gaat altijd alles anders, zo rollen ze. Was trouwens ook de meest hilarische veiling die ik heb meegemaakt. Nou was er maar een andere veiling waar ik was: een van klassiek zilverwerk, maak je geen zorgen ik begeleed mijn moehoeder toen.  Maar goed even nagevraagd hoe het zat met de veiling en bleek dus waar, je kon voor de veiling al kopen.  Gevraagd of topstukken 1 en 4 er nog waren en dat was zo en in in één knippering van mijn ogen dus die meteen gekocht voor de startprijs. Hebbon!

In ieder geval heb ik weer een droom verwezenlijkt en is ook nog te bekijken ook, ze hangen al aan de muur te pronken. Cheers!

Roparun nachttraining 2012

Afgelopen weekend hebben wij weer de beruchte nachttraining gedaan. Zaterdag om 18.00 hebben we afgesproken bij het Robecohuis en vandaar zijn we richting Ossendrecht vertrokken. Dat ligt dus zo goed als op de grens met België. Dat is best een stuk richting Rotterdam, hoor ik u denken en dat klopt het is bijna 100 km.

We hebben gelopen met twee teams tegelijkertijd, dus met  twee auto’s met daarin drie lopers een snelle berekening leert ons dan dat elke loper dus 33 km heeft gelopen. Aangezien er om de kilometer gewisseld wordt, ben ik, chauffeur van een van de auto’s, 100 keer gestopt (en dat heb je dus eigenlijk helemaal niet door hopelijk ook niet tijdens de Roparun zelf hoop ik dan doe ik er 170). De fietsers hebben niet gewisseld, wat dus wil zeggen dat deze bikkels 100km door de nacht gefietst hebben. Dat is goed te doen in een zomerzonnetje maar deze nacht daalde de temperatuur dus tot net onder het nulpunt. Goed aankleden dus want als fietser ga je niet heel hard dus wordt je niet vanzelfsprekend heel warm van de inspanning.

Nachttraining voor de Roparun

Behalve druk met een heleboel zaken, heb ik ook nog wat tijd om wat voor een goed doel te doen. Net als vorig jaar is dat de Roparun. De Roparun komt dichter en dichterbij. Tijd om dus weer te oefenen met door de nacht lopen en een korte rust van een uur of drie.

Even voor de duidelijkheid: ik loop dus niet mee, maar ik ga, behalve als social media reporter/fotograaf, dit jaar ook aan de slag als chauffeur.

We vertrekken met auto’s as zaterdag vanaf het Robecohuis naar Ossendrecht. Vanaf daar volgen we de route van de Roparun weer terug naar Rotterdam. We starten in Ossendrecht (dat is dus net geen België) om 20.00 uur en lopen dan naar de inmiddels beruchte locatie “de Banaan“(ja klikt u maar). Een afstand van 46 km, streeftijd 3,48 uur (12,1 km/u). Daar aangekomen staat, als alles goed is een partytent klaar met broodjes en pastasalade. Vanaf 00.00 tot 04.00 zullen we daar rusten en trachten te slapen op een matje met slaapzak. In de openlucht, dat dan weer wel, maar goed de afgelopen maanden genoeg getraind op ijzige koude. Als het maar droog blijft …

Om 4.00 uur zullen we, hopelijk niet, door trompetgeschal wakker worden gemaakt om dan weer in de benen te gaan en in 4 uur naar Rotterdam te rennen, fietsen en chaufferen. Verwachte aankomst tijd aldaar… inderdaad 08.00 uur in de ochtend. Dus mocht je je vervelen zondagochtend vroeg, net wakker of net klaar met stappen, dan ben je bij deze van harte uitgenodigd om ook even te komen oefenen als enthousiaste supporter met je vlaggetje en je toeter.

Meer nieuws op de Facebookpagina van TeamRobeco (please follow, thanks)

Nighttown is terug, nu op de Coolsingel

Als 14 jarige dronk ik mijn eerste biertjes in het Carillon op de Coolsingel. Een paar jaar later schoof ik door naar Nighttown op de Kruiskade. Het Carillon ging twee jaar geleden dicht en er kwam een Marokaanse cabaret zaak in die pijpenla. Wat schetst mijn verbazing als ik vandaag over de Coolsingel rij en ik plots een bord Nighttown boven de zaak zie hangen. Ik kon nog net wat nieuwe lampen en glitterbollen aan het plafond zien. Verder geen enkele info te vinden. Maar goed discotheek Nighttown is terug in Rotterdam aan de Coolsingel, iets kleiner dat dan weer wel. Afmeting is kleiner dan het podium destijds op de Kruiskade. Ik hou het even in de gaten. Zou best wel eens leuk kunnen worden.

Yo Yo, Tokyo!

Er was een moment dat ik mijn VWO diploma op zak had, hier gingen een aantal opleidingstrajecten aan vooraf en had er eigenlijk nooit bij stil gestaan dat school een keer zou ophouden en dat ik door moest naar de Uni. Okay, dacht ik, maar dan wil ik wel iets leuk doen en toen viel mijn oog op Japankunde (ooit eens een foldertje aangevraagd op de Havo en dat was wel blijven hangen, de cultuur en geschiedenis dat raakt iets bij mij.). Japankunde, een tweejarige studie, waarvan niemand mij meldde dat dit eigenlijk een bovenbouw studie was. Om in twee jaar Japans te leren lezen, schrijven en praten, bleek al snel, was wat teveel van het goede. Ben na een half jaar maar een andere studie gaan doen, die geen naam mag hebben. Maar heb in de twee jaar daarna nog wel de cultuur en economie colleges gevolgd omdat ik het interesting vond en omdat het kon.

Al voor deze studiepoging wilde ik al graag eens kijken in het land van de rising sun maar was jaren zo goed als onbetaalbaar en nu is die mogelijkheid dus ineens heel dichtbij gekomen. Kom namelijk net op een vliegticketsite tickets tegen van rond de 500 euro. En zojuist ook een fantastisch capsule hotel gevonden voor maar 29 euro per nacht (alleen voor mannen, dat dan weer wel).  Dit kan ik echt niet laten gaan, ik ben bezig om dromen te verwezenlijken en dit staat heel hoog op de droomlijst, waar eigenlijk alleen de uitnodiging van National Geographic om het zwartpaarsgevlekte boomklevertje diep in het Amazone woud te fotograferen nog bovenstaat.

In New York heb ik twee jaar terug al een super fototrip (droom afgevinkt) gehad maar dat gaat verbleken bij de serie die ik in Tokyo zal schieten. De thema’s schieten al door mijn hoofd.

Vanavond maar eens kijken, wanneer ik dit kan gaan ondernemen. Zitten namelijk, heel vervelend ook nog wat sneeuwtrips aan te komen. Als iemand nog goede tips heeft voor een verblijf in Tokyo dan hoor ik ze graag!

Shinjuku Kuyakushomae Capsule Hotel

Ren je Rotte! (nu even niet)

Zoals je wellicht al eerder had vernomen was het mijn bedoeling om a.s. zaterdag een memorial run te gaan ondernemen van 23 km, ook wel bekend als het rondje Rottemeren.

Helaas moet ik daar voor nu even van afzien. De afgelopen weken heb ik bij het trainen steeds meer last gekregen van een lopersknie. Een vervelende maar niet blijvende blesure, het enige wat je eraan kan doen is niet teveel lopen en dat is precies wat je niet moet doen als je zo een klere eind wil gaan rennen.

Ik ben bereid om stuk te gaan maar niet kapot!

Oftewel ik stel het even uit, ik blijf in training en hoop voor het einde van het jaar mijn doel aslnog te gaan halen! #fitisdashit!

Fiets’m erin

Je hebt hele leuke fake filmpje en je hebt filmpjes die leuk zijn en niet gefaket. Dit is er zo een en nu niet meer klagen over vliegjes in je mond tijdens het fietsen!

Mountain Biker, Evan van der Spuy of Team Jeep South Africa got taken out by a RED HARTEBEES at the Time Freight Express MTB race at Albert Falls Dam. Check out this crazy footage which was taken by team mate Travis Walker on his GoPro Camera – The BUCK sure does STOP HERE with Evan van der Spuy aka #BUCKNORRIS

Zure appel

Google Chrome – Da new Browsert!

Google Chrome Beta Comicbook

View SlideShare presentation or Upload your own. (tags: comicbook source)

by the Google Chrome team, comics adaptation by Scott McCloud.
Google Chrome browser gaat binnenkort live. Google gaat daarmee het gevecht met marktleider Microsoft nog steviger aan. Eerst Gmail, toen Docs en nu dus de langverwachte browser (2004) als concurrent voor IE. Het nieuws is door Google zelf bevestigd op Google blog. De Chrome browser moet net als Gmail een nieuwe manier van werken en denken voor het browsen introduceren. In een 38 pagina’s tellende strip wordt meer toelichting gegeven.

Chrome is a web browser that will be able to better run the online web apps that Google is so busy developing. It will be based on WebKit the open source rendering engine used by Apple’s Safari and include a new JavaScript engine called V8. The browser will be called Google Chrome (which they really ought to work on) and will be released in beta form for Windows some time today. According to Google Mac and Linux versions are on the way too. You can read the blog post here. Or if you want Google has also produced a comic for your enjoyment

Ik Jan Cremer 3

Een literaire gebeurtenis van de eerste orde
Een legendarisch levensverhaal krijgt zijn vervolg
Rauw onthullend ontroerend
Het boek waar iedereen op wachtte
Een onverbiddelijk verslag uit de onderbuik van New York en Hollywood

Het is nu 44 jaar na het verschijnen van de onverbiddelijke besteller Ik Jan Cremer en er komt een tweede vervolg (eerste vervolg was 42 jaar geleden). Ik Jan Cremer Derde Boek verschijnt op 29 mei. Uitgever is de Bezige Bij.
Cremer geeft nu in het opzienbarende nieuwe deel van zijn romancyclus een eerlijk, rauw en openhartig verslag van de keerzijde van het grootste succes dat de Nederlandse literatuur in de jaren zestig heeft gekend’, aldus de uitgever over het aankomende boek. ‘Ik Jan Cremer Derde Boek is een levensecht portret van een legendarische periode uit de geschiedenis van Amerika en tegelijk een fenomenaal gedetailleerd, meedogenloos zelfportret, geschreven met de sardonische ondertoon die Jan Cremer zo eigen is’, aldus Ammerlaan.
Jan Cremer heeft natuurlijk ook een eigen site.

Van de Bezige Bij:
Het grote succes van zijn eerste roman had van Jan Cremer een miljonair gemaakt, maar zijn Amerikaanse uitgever, belust op winst, wilde de vertaling aan de Amerikaanse markt aanpassen en eiste dat de toen nog maar vijfentwintigjarige auteur daaraan meewerkte. Voor Jan Cremer was literatuur en kunst heilig en het ging dwars tegen zijn natuur in dat hem werd voorgeschreven hoe hij zich moest gedragen. Hij raakte in oorlog met de uitgeverij en ontsnapte met Jayne Mansfield naar Zuid-Amerika.

Verschijnt als paperback, ca 528 pagina’s, ca 19,90 Euro, ISBN 978 90 234 2982 1. Omslag ontwerp Michael Snitker.

Jan Cremer was born in 1940 and since then, like the proverbial cat, he has lived seven or nine lives at 100.000 volts. Globetrotting journalist, writer and planetary reporter, painter and graphic artist, man of letters, theatre and film maker: this existential freebooter lives at least seven lives at the same time, and note that I call him a freebooter, not a pirate; Jan Cremer has earned his letter of marque with flying colours, and it would be too easy and unjust to call him a professional provo or godless, guiltless adventurer. His love of art guarantees his love of mankind.
(Pierre Restany, Ostende 1988)

@Cremer: Nu heb ik wel een gesigneerde eerste druk verdiend, toch?

Opmerkzaam: Op de site van de bezige bij en blijkbaar het persbericht wat velen klakkeloos overgenomen hebben spreekt met erover dat 34 jaar na het verschijnen van het eerste deel deel 3 gaat uitkomen. Maar 196 + 34 is nog altijd 1998. Het moet dus 44 jaar later zijn.

@Cremer: Nu helemaal :-)